بسم رب الحسین(علیه السلام)...

"اللهم عجل لولیک الفرج"

روایت کردند حضرت زینب(علیها السلام)، دو فرزند خود را مهیای نبرد کرد و به آنها تعلیم داد که اگر با امتناع آن حضرت مواجه شدید - کما اینکه آن مظلوم حتی غلام سیاه را از قتال بر حذر می‌داشت - دایی خود را به مادرش فاطمه(علیها السلام )قسم دهید تا اجازه میدان رفتن بگیرید ...

پس از این مراحل ابتدا محمد بن عبدالله بن جعفر به میدان آمد و این رجز را سر داد:

"به خداوند شکایت می‌کنم از دشمنی دشمنان، قوم ستمگری که کورکورانه به جنگ با ما برخاسته اند... نشانه های قرآنی را که محکم و مبیّن و آشکار کننده کفر و طغیان است را ترک کردند.".. و پس از نبردی نمایان، به شهادت رسید.

پس از او، برادرش عون بن عبدالله جعفر راهی نبرد شد و خود را اینگونه معرفی کرد:

"اگر مرا نمی‌شناسید من فرزند جعفر هستم که از سر صدق به شهادت رسید و در بهشت نورانی با بال‌های سبز پرواز می کند... برای من از حیث شرافت در محشر همین کافی است"...  او نیز، فدایی راه امامش شد...

و اما حضرت حرّبن ریاحی(علیه السلام)...

در منزل «قصر بنی مقاتل» یا «شراف»، راه را بر امام بست و مانع از حرکت آن حضرت به سوی کوفه شد... کاروان حسینی را همراهی کرد تا به کربلا رسیدند و امام در آنجا فرود آمد... حر وقتی فهمید کار جنگ با حسین بن علی(علیه السلام) جدی است، صبح عاشورا به بهانه آب دادن اسب خویش، از اردوگاه عمر سعد جدا شد و به کاروان حسینی و جبهه حق پیوست... توبه کنان کنار خیمه های امام آمد و اظهار پشیمانی کرد، سپس اذن میدان طلبید... این انتخاب شگفت و برگزیدن راه بهشت بر دوزخ، از حر، چهره ای دوست داشتنی و قهرمان ساخت...

حر با اذن امام به میدان رفت و در خطابه ای م?ثر، سپاه کوفه را به خاطر جنگیدن با امام حسین(علیه السلام)توبیخ کرد... چیزی نمانده بود که سخنان او، گروهی از سربازان عمر سعد را تحت تأثیر قرار داده از جنگ با سید الشهدا(علیه السلام) منصرف سازد، که سپاه عمر سعد، او را هدف تیرها قرار داد... نزد امام بازگشت و پس از لحظاتی دوباره به میدان رفت و با رجز خوانی، به مبارزه پرداخت و پس از نبردی دلیرانه به شهادت رسید...

آری ایمان و شیوه رفتار امام در "امر به معروف عملی" سبب شد که «حر» وادار به توبه شد و در زمره «التائبون العابدون الحامدون السائحون الراکعون الساجدون الآمرون بالمعروف و الناهون عن المنکر» (توبه/112) قرار گرفت، عاقبت بخیر شد و سرمشق دیگران گردید...

السلام علیک یا حربن یزید ریاحی...